Vista normal Vista MARC Vista ISBD

Rosalia feminista / Rosalía de Castro

por Castro, Rosalía de ´1837-1885 [autor/a]; González Fernández, Helena [editor/a].
Tipo: materialTypeLabelLibroEditor: Vigo : Xerais , 2022 Edición: 4ª ed.Descrición: 167 p. ; 22 cm.ISBN: 9788491214762.Materia(s): Poesía do s. XIX -- Literatura galega | Rexurdimento -- Literatura galega | Feminismo | Mulleres | Galicia -- Poesía social -- Literatura galegaRecursos en liña: Faga clic para acceso en liña
Contido:
Antoloxía que ofrece unha lectura feminista de Rosalía
Resumo: A poesía de Rosalía de Castro agroma nun triángulo de furias: a reivindicación das mulleres; a meniña gaiteira que tatexa palabras inaugurais dunha nación non prevista; e a ira contra a precariedade, a compaixón polas persoas inocentes e tristes, a certeza da vulnerabilidade. Nese triángulo de furias afírmase a Rosalía feminista. Dálle voz á moza, á violada, á solteira, á vella, á nai obrigada a deixar o fillo só, ás mulleres confinadas entre o amor romántico e unha idea estreita de familia. Avisa dos perigos do gaiteiro da festa, do emigrante que non ha volver, da violencia do poder. Defende a xustiza pola man. E crea a viúva de vivo: esa muller soa, sen rostro, sen amor e tamén sen amo que resolve, como unha Penélope navegante, deixar de agardar.
    valoración media: 0.0 (0 votos)
Tipo de ítem Localización actual Sinatura topográfica Dispoñibilidade Data de vencemento Código de barras Datos do exemplar
Prestable IES Fernando Blanco
Sala préstamo
82P-G CAS ros Dispoñible CED072000012405

Antoloxía que ofrece unha lectura feminista de Rosalía

Antoloxía que ofrece unha lectura feminista de Rosalía

A poesía de Rosalía de Castro agroma nun triángulo de furias: a reivindicación das mulleres; a meniña gaiteira que tatexa palabras inaugurais dunha nación non prevista; e a ira contra a precariedade, a compaixón polas persoas inocentes e tristes, a certeza da vulnerabilidade. Nese triángulo de furias afírmase a Rosalía feminista. Dálle voz á moza, á violada, á solteira, á vella, á nai obrigada a deixar o fillo só, ás mulleres confinadas entre o amor romántico e unha idea estreita de familia. Avisa dos perigos do gaiteiro da festa, do emigrante que non ha volver, da violencia do poder. Defende a xustiza pola man. E crea a viúva de vivo: esa muller soa, sen rostro, sen amor e tamén sen amo que resolve, como unha Penélope navegante, deixar de agardar.

3º-4º ESO

1º-2º BAC

Coa tecnoloxía Koha