000			00971nam a2200241 c 4500
997	0	0	_e2
007			ta
008			231123s2024 sp er|||| 000 1 glg
017			_aVG 629-2023
020			_a9788411104388
080			_a821.134.4-14"19"
100			_aPato, Chus _d(1955 - ) _eaut _9227729
245	1	0	_aSonora _c/ Chus Pato
250			_a3ª ed.
260			_aVigo _b: Xerais _c, 2024
300			_a166 p. _c; 22 cm
490	0		_a(Poesía _v; 91)
500			_aPremio Nacional de Poesía 2024.
520	3		_a«Sonora» é unha conversa entre o poema e a morte. Sonoro é o ollo do lago: algo cae e produce nove acordes, nove ondas no fulgor da noite. Sonora é a alianza que se herda, o anel que grava o nome na cara interna do metal. Sonoro é o coito, a éxtase. Sonora, a orfandade materna que sitúa a escrita deste libro na rompente da estirpe.
521			_aESO34 _aBAC _aADU
650			_aPoesía galega contemporánea _978361